عاشقانه

نادرابراهیمی درکتاب

"یک عاشقانه آرام "
میگوید :


قلب"
مهمانخانه نیست که آدمها
بیایند ،.. دو سه ساعت یا دوسه روز درآن بمانند
و بعد بروند....،

"قلب"
لانه ی گنجشک نیست که
دربهار ساخته شود

ودر پاییز
باد آن را با خودش ببرد،...

"قلب"
راستش نمیدانم چیست...
امااین را میدانم که
فقط جای آدمهای خیلی خوب است،....

"قلب "
چاه دلخوری نیست
که به وقت بدخلقی ،
سنگریزه ای بیندازی
تا صدای افتادنش را بشنوی..!

"قلب"
آیینه ای ست که باهر شکستن،
چندتکه میشود
و یکپارچگی اش از هم می پاشد...

"قلب"
قاصدکی ست که اگر پرهایش را بچینی،
دیگر به آسمان اوج نمیگیرد،..

"قلب"
برکه ای ست که آرامشش به یک نگاه بهم میخورد،...

"قلب"
اگر بتواند کسی رادوست بدارد،
خوبی ها و
حتی زخم زبانهایش را
نقش دیوارش میکند،..

حال ،
اینکه قلب چیست، بماند...!

فقط این را میدانم؛

"قلب"
وسعتی دارد به اندازه ی حضورخدا...
من مقدس تر ازقلب ،
سراغ ندارم.....